Voor de meeste kantoorcollega’s is het een grote aanpassing. Zo ook bij mij. Ik werkte 5 dagen op kantoor. Ik moest dus een thuiswerkplek creëren. Even een laptop “lenen”. En o ja ook een nieuwe telefoon (ik had nog zo’n oude Nokia, maar daar kan je dus echt niet mee WhatsAppen of Facetimen met je collega’s).
Voordeel is dat ik nu geen reistijd heb, handig voor die collega’s die ver van hun standplaats wonen, maar met mijn 10 minuten in de trein zet het niet echt zoden aan de dijk.
"Na 1 week was mijn koffievoorraad op. Ik had dus meteen weer een middagloopje naar de supermarkt om het aan te vullen."
Na 1 dag merkte ik al dat het koud werd in huis. O ja, de kachel staat overdag altijd uit. Aanpassen dus. Na 1 week was mijn koffievoorraad op. Ik had dus meteen weer een middagloopje naar de supermarkt om het aan te vullen. Gelukkig maar, want na een week thuiswerken had ik echt wel een houten kont.
Mijn conditie holt achteruit. De sportschool is dicht. Even naar de Veluwe op en neer kan ook niet meer. Dus spreek ik met mezelf af om elke middag even een rondje te gaan wandelen in de wijk en in het weekend een grotere tocht te maken. Gelukkig komt nu ook Sportcity met online workouts zodat ik mijn hartslag even kan verhogen. Gelukkig kan ik ook nog joggen, want “hard”lopen kan ik het niet echt noemen.
"De buren zie ik vaker, groet ik elke keer als ik langs kom. Ik heb immers geen haast meer om de trein te halen."
En toch gaf naar kantoor gaan elke dag regelmaat aan mijn dag. Wat is werk en wat is privé, waren 2 afgebakende begrippen. De grenzen vervagen. Oké, ik kan tussendoor makkelijker even pauzeren, maar ik kan ook zomaar een uur of zo langer doorwerken.
Ook in mijn omgeving merk ik de gevolgen. De buren zie ik vaker, groet ik elke keer als ik langs kom. Ik heb immers geen haast meer om de trein te halen. En nu het mooie weer is aangebroken zitten we af en toe even te werken in de tuin. Of althans….. ik dan, bij de buren is er strijd. Want met twee thuiswerkende ouders en twee schoolgaande kinderen is thuis werken wel leuk, maar de strijd om de beschikbare laptops kan iedere planner met de handen in het haar doen zitten.
Dus of het nu drama is of een kans, blijft de vraag. Tenslotte heeft iedere yin een beetje yang.
Geschreven door: Albertine Schoester
Comments